దాదాపు అందరూ ఎన్నో విషయాలపై మంచి మంచి పోస్టులు,అరుదైన ఫోటోలు,కొన్ని దశాబ్దాల క్రిందటి సాహిత్యం,అపురూపమైన అనుభూతులూ,ముచ్చట్లూ,మనం చూడనీ,చూడలేని ప్రదేశాలూ ఒకటేమిటి మరో ప్రపంచాన్నే మనముందర నిలుపుతున్నారు.ముందుగా ఆ శ్రమకూ,తపనకూ,విషయ సృష్టి కర్తలైన బ్లాగర్లందరికీ శతకోటి నమస్సులు."కూడలి"ఓపెన్ చేసి,మంచి హుషారుగా చూస్తుంటాం ,ఇంతలో ఒకపోస్ట్ మనకు కనిపిస్తుంది మనసా తుళ్ళి పడకే అంటూ.అంతే| నరనరాన నిస్సత్తువ. ఇక్కడ చెప్పేదేమిటంటే ఆ కవితల్లో విషయం లేదని కాదు,మంచి డెప్త్ ఉంది అనంతమైన వేదన ఉంది.కాని ఎపుడూ అదేనా? మనిషన్నాక ఎన్నోఎన్నోఎమోషన్స్ ఉంటాయ్ వాటినీ పోస్ట్ చెయ్
అంతేకాని మనమేదో అంతులేని సోకసాగారం లో ఉన్న్నామని,దాన్ని తీసుకు పోయి ప్రపంచం మీద రుద్దటం సరికాదు,
అవికూడా స్టీరియో టైప్ ఒకేలా ఉంటున్నాయి.చెప్పలేని బాధను,ఆకలినీ పంటిబిగువున దాచి,ప్రపంచానికి నవ్వటం నేర్పిన చాప్లిన్ మనకు
గుర్తు రాదా? ------ఇది కించపరచాలని కాదు ..దయచేసి పొజటివ్ గా తీసుకోమని నా మనవి
